του Ασλανίδη Ματθαίου.    
Πρέπει να είναι κανείς τυφλός για να μη μπορεί να αντιληφθεί ότι το πολιτικό σκηνικό του σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο από την γραμμική εξέλιξη των σπερμάτων της μεταπολιτευτικής παρακμής που τρέφεται από την ίδια πηγή αυτήν της εξουσίας και το χειρότερο, ότι χάριν αυτής έχει φθάσει στα όρια της αποκάλυψής του, αυτά της πλήρους παράδοσης και της υποταγής του στον ξένο παράγοντα, που κατ' ευφημισμό προς πλάνη του Λαού αποκαλεί Ευρωπαϊκό όραμα .
Εάν παρήλθε η εποχή της έκδοσης πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων για τους πολίτες στην χώρα μας, είναι γιατί ξεκίνησε η εποχή της έκδοσης πιστοποιητικών διαπίστευσης και υπακοής για τους πολιτικούς μας από την αλλοδαπή , γι' αυτό, ένα πράγμα που πρέπει να ξέρει ο Λαός για τις κυβερνήσεις του και το πολιτικό του σύστημα, είναι  ότι δεν ξέρει τίποτα, για το ποιοι τελικά τον κυβερνούν .
Στις Δημοκρατικές κοινωνίες όμως που είθισται η εξουσία να ανήκει στο Λαό, κατά πως λέει το σύνταγμα,  δεν κυβερνούν μόνο οι πολιτικοί αλλά και οι πολίτες, που οφείλουν να διεκδικούν και να επιβάλλουν τις πολιτικές που πηγάζουν από την Λαϊκή θέληση, γενόμενοι κριτές και τιμωροί του πολιτικού κατεστημένου, όταν θεωρούν ότι αυτό παραβιάζει το Σύνταγμα και καταργεί τους θεσμούς της Δημοκρατίας.
Καμιά πολιτική πράξη μέσω της παραβίασης του Συντάγματος δεν μπορεί να αποτελεί επιδιωκόμενο  σκοπό , γιατί το ίδιο το Σύνταγμα αποτελεί απώτερο σκοπό και όχι μέσο.
Έχει παρερμηνεύσει το πολιτικό μας σύστημα την έννοια της διοίκησης με την εξουσία, ποιος αποφασίζει και ποιος εκτελεί,  ποιος υπηρετεί ποιόν σε μια Δημοκρατία που πρέπει να διασφαλίζεται ο πλουραλισμός στις πολιτικές και όχι ο πληθωρισμός σε στημένα πρόσωπα που εναλλάσσονται την ίδια πολιτική που ο Λαός επανειλημμένα την έχει απορρίψει .   
Αυτό που παρατηρείται τελευταία ως   αντιπαράθεση προσώπων ταυτισμένης πολιτικής από τα κόμματα εξουσίας ,είναι ένα μη Δημοκρατικό σύστημα  ελεγχόμενης πολιτικής προς μία κατεύθυνση αυτή της λιτότητας ,  πεδίο  ιδεολογικής  φυλακής που στήνεται για τον Λαό στη μια και μοναδική θεωρία , αυτή  του  ''πρέπει να είμαστε όλοι φτωχοί για να επιβιώσουμε'' , ένας απαράδεκτος κοινωνικός εκβιασμός οικονομικού καταναγκασμού που εγκλωβίζει πολιτικά τον Λαό στο να αποδεχθεί ως σωτήρια λύση :
 "όχι τόσο την πολιτική των μνημονίων και της λιτότητας που αποτελεί την πρώτη φάση ενός καλοστημένου σχεδίου κοινωνικού αποπροσανατολισμού δια της μεθόδου της εξαθλίωσης, που μάλλον την έχει αποδεχθεί πειθόμενος από την προπαγάνδα για την αναγκαιότητα της, όσο την υστερόβουλη και ενδοτική πολιτική της δεύτερης φάσης  του ίδιου σχεδίου που  παρουσιάζεται ως επένδυση και αφορά την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου , πάγια και κρυφή επιδίωξη των τοκογλύφων της Ευρώπης . 
Πώς αλλιώς θα τολμούσαν να βάλουν χέρι στα λιμάνια μας, στα αεροδρόμιά μας και τους αιγιαλούς μας , εάν πρωθύστερα δεν έβαζαν χέρι στην εξαθλίωση της προσωπικής μας ζωής  προκαλώντας σύγχυση ατομικής επιβίωσης στη λογική του πολίτη ;
Ποτέ άλλοτε στην νεώτερη πολιτική ιστορία των Ελλήνων με ευθύνη των κυβερνήσεων του δεν συνέβη αυτό το οποίο βιώνουμε σήμερα , κάθε μέρα που περνάει να είναι περισσότερο χρεωμένος κατά - τι ο πολίτης από την προηγούμενη προς το δημόσιο, να απειλείται και να διαπομπεύεται γιατί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις παρανοϊκές απαιτήσεις των φορολογικών επιδρομών της κυβέρνησης, να οδηγείτε ο Λαός σκοπίμως σ' ένα καθεστώς ιδιότυπης οικονομικής δουλείας και να κατηγορείται για φοροκλοπή από εκείνους που κατάκλεψαν το Κράτος .
Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης !
Διανύουμε μια νέα κατοχή από δοσίλογους που κατάφεραν να γίνουν κυβερνήτες.
Κάποτε κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν για όλα αυτά και αν όχι, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα, σίγουρα θα στιγματιστούν από την γραφίδα της ιστορίας για Εθνική Προδοσία !
Τι διαφορά μπορεί να υπάρχει σήμερα μεταξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ, καθώς επίσης και για τα υπόλοιπα Ευρω-υποτελή κόμματα που θα αποτελέσουν τις πολιτικές ουρές των πρώτων, πέραν της εκατέρωθεν διαφοράς στην αρίθμηση των μνημονίων και των εκποιήσεων που δεν θα έχουν τελειωμό ;
Εμείς θα τα χειριστούμε καλύτερα είναι το κυρίαρχο πολιτικό επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη .
Είναι διαφορετικό το επιχείρημα του κ. Τσίπρα ;
Κοινός τόπος και ανεκτίμητη προσφορά στην  παλινόρθωση της παραδοσιακής Δεξιάς που νομιμοποιούνται οι πολιτικές της, βάλσαμο στην ανάρρωση της μεταπολιτευτικής διαπλοκής για να επανέλθει δριμύτερη στην ολοκλήρωση του αντιλαϊκού της έργου .
Η άλλη όψη του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς όταν επιβάλλεται να σωθεί η Δεξιά , ήδη τα γκάλοπ καταγράφουν την αναζωογόνηση της Ν.Δ , που εμμέσως πλην σαφώς στην κρυφή τους ανάγνωση επιβεβαιώνουν την απόλυτη επιτυχία του κ. Τσίπρα στον εφιαλτικό ρόλο που κλήθηκε  να παίξει ως Αριστερά, όταν ο Λαός σε μια κρίση συνείδησης αποφάσισε να ορθώσει ανάστημα στο καταρρέον σύστημα που τον τρομοκρατούσε  (Δημοψήφισμα 2015) .
Δεν υπόσχομαι τίποτε λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού έχουν υπογραφεί τα πάντα, παρουσιάζοντας προφίλ ειλικρινούς πολιτικού που υπηρετεί την αλήθεια σε αντιδιαστολή των ψεύτικων υποσχέσεων του Αλέξη Τσίπρα ικανοποιώντας το λαϊκό αίσθημα και τους πολίτες, που δεν έχουν καταλάβει, ότι η δήλωση '' δεν υπόσχομαι τίποτα '' λέγεται στο εσωτερικό, αλλά έχει προορισμό το εξωτερικό ως διαπίστευση υπακοής και αφοσίωσης στους εντολείς της πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας .
Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια λέει η λαϊκή παροιμία !
Είναι το γαϊτανάκι του ψεύδους και της αλήθειας  που παίζεται με τα πρόσωπα, για να συγκαλυφθεί η επιβολή της ίδιας αντιλαϊκής  πολιτικής , αυτή των Βρυξελλών , που μετέτρεψε την κρίση  από απόκλιση ως οικονομικό φαινόμενο, σε κανόνα ζωής για τους Έλληνες .
Ομιλούν και υπόσχονται ανάπτυξη, επενδύσεις και πρόοδο στη γη της επαγγελίας που αυτοί οραματίζονται, αλλά αποφεύγουν την αποτίμηση της ζωής των πολιτών στην παρούσα γη της εξαθλίωσης, γιατί ξέρουν και το αισθάνονται πόσο ένοχοι και υπεύθυνοι είναι γι' αυτή την κατάσταση .
Για όλα έχουνε λύσεις κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην κούρσα του ανταγωνισμού, αλλά σιγή για τα κόκκινα δάνεια, γιατί εκεί άλλοι αποφασίζουν πως θα γίνουν οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις και οι πωλήσεις, μετατρέποντας την προεκλογική σεισάχθεια του χρέους των πολιτών σε μετεκλογική σεισάχθεια της ιδιοκτησίας των Ελλήνων από τους κερδοσκόπους .
Τελικά τι υπηρετούν σε μια Δημοκρατία  “αντιμαχόμενα” κόμματα ίδιας πολιτικής , αυτή της λιτότητας  και των μνημονίων, για την οποία ο Λαός αντιστεκόμενος στην προπαγάνδα και την τρομοκρατία, έχει τοποθετηθεί με καταφανέστατο τρόπο στην διαδικασία υπαγωγής του στην   ''άμεση Δημοκρατία''  με το ΌΧΙ στο Δημοψήφισμα του 2015 ;
Τον Λαό που μίλησε ή τα ξένα κέντρα που αποφάσισαν;
Θα είναι το παράδειγμα της ντροπής που θα συνοδεύει παντοτινά τον Σύριζα και το πολιτικό σύστημα της περιόδου εκείνης για το πως ερμηνεύθηκε η λαϊκή θέληση στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα με τους ψευτο-θεσμούς της , / Ελληνική Προεδρία / , από την ελεεινή ελίτ της δήθεν Αριστεράς.
Πλήρης παράδοση της Ελληνικής πολιτείας άνευ όρων στους Χιτλερίσκους της Γερμανικής Ευρώπης μόνο και μόνο για την παραμονή τους στην εξουσία , για μερικά τιποτένια αξιώματα και τίτλους υψηλής κοινωνίας, για κάποια μικρή αίσθηση αξιολύπητης αυτοϊκανοποίησης ότι είμαστε σημαντικοί εμείς οι εκσυγχρονιστές της Αριστεράς , για λίγα ή πολλά φράγκα , για όλους τους τιποτένιους μαζί , δηλαδή τους συνήθεις συντρόφους της νωθρότητας, της απληστίας και της υπεροψίας .
 Για τίποτε πιο σπουδαίο από αυτά ! Αυτή είναι η αλήθεια ! Αυτός είναι ο Σύριζα !
Υποσχέσεις, ψέματα και προεκλογικές κορώνες για κόκκινες γραμμές και απαραβίαστα όρια ατομικής και εθνικής αξιοπρέπειας, που ξεχάστηκαν στην αδιαντροπιά της απύθμενής τους υποκρισίας .
Πράγματι, ποιά είναι τελικά τα όρια της θυσίας που πρέπει να υποστεί ένας Λαός για την συμμετοχή του σ' αυτήν την Ευρώπη, χωρίς να καθιστά τη χώρα του μια απλή οικονομική συνάρτηση της κρατούσας σχέσης μεταξύ Δ.Ν.Τ. και Ευρωζώνης, για ένα χρέος, η ύπαρξη του οποίου για κάποιους μάλλον αποτελεί  σκοπό και όχι  αιτία της φτώχιας, εάν το αξιολογήσουμε από  την ιστορία του, που θάφτηκε στα συρτάρια της Βουλής ( επιτροπή διαφάνειας του χρέους ) και τα ισοδύναμα της απομείωσής του ;
Μήπως  η συρρίκνωση της εθνικής μας κυριαρχίας , η απώλεια της οικονομικής μας αυτοτέλειας και η απαξίωση της βούλησης των πολιτών ως τίμημα στο βωμό της αναβίωσης του Ευρωπαϊκού φιδιού που στραγγαλίζει τις αδύναμες χώρες δεν επαρκούν και απαιτείται η πλήρης παύση της Δημοκρατίας και η κατάργηση του Δημοκρατικού πολιτεύματος στην χώρα μας ;
Οφείλουν να τοποθετηθούν κυβέρνηση και αντιπολίτευση με ειλικρίνεια  στον δοκιμαζόμενο Λαό  γιατί απειλούνται τα υπέρτατά του αγαθά αναζητώντας την γνώμη του από το να την ερμηνεύουν αυθαίρετα στον κόσμο της παρανόησης τους και να πάψουν να κρύβουν την ανικανότητά τους που εγγίζει τα όρια της εσχάτης Προδοσίας πίσω από το άλλοθι του ξεφτισμένου Ευρωπαϊκού οράματος που αναπόφευκτα μας οδηγεί στην παράδοση και την υποταγή .                                          
Έχουμε ή δεν έχουμε Σύνταγμα και Δημοκρατία στην χώρα μας και αν πρόκειται να τα θυσιάσουν τι πολυτιμότερο θα υπάρξουν από αυτά ;
 Εάν είχαμε έντιμους πολιτικούς, δημόσιους  άνδρες βγαλμένους από τον Λαό και όχι πιστοποιημένους ή στημένους από τους ξένους άλλο θα ήταν το περιεχόμενο του πολιτικού λόγου στην χώρα μας, Σύνταγμα, Δημοκρατία και εθνική κυριαρχία θα αποτελούσαν  το αντικείμενο στη δημόσια συζήτηση με τον Λαό τουλάχιστον ως προβληματισμός, για το τι πήγε στραβά για όλα αυτά στην χώρα μας .
 Αντ' αυτού περιφερόμενοι αρχηγοί κομμάτων σε συνεντεύξεις και φιέστες στην ''μέθεξη του  Εγώ" με  παρατρεχάμενους χειροκροτητές και βουτυροσπόνδυλους αυλοκόλακες  που εκλιπαρούν για μια θεσούλα στην εξουσία, απολειφάδια κομματικών ερειπίων και βλαστάρια της νέας διαπλοκής , μια χειρότερη επανάληψη της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος που έχει εξελιχθεί σε καρκίνο που δεν τιθασεύεται με θεραπευτική αγωγή, παρά μόνο με χειρουργείο.

Είναι φανερή πια η ανάγκη της παρουσίας ενός ελπιδοφόρου πολιτικού ρεύματος στο υπέδαφος της κοινωνίας, που να διαπερνά όλες τις κοινωνικές τάξεις και να προσπερνά τις παλιές πρακτικές  ντόπιες και ξένες , \πολιτικό ρεύμα ελεύθερο από δουλικές φιλολογίες Δύσης και Ανατολής με ευωδιά  ΕΛΛΑΔΑ, κίνημα πολιτισμού και  Δημοκρατίας \ .

Αυτό πρέπει να επιδιώξει ο Λαός αν θέλει να επανασυνδεθεί με τον εαυτό του !
Είναι ιστορικά αδιανόητο οι Έλληνες που υπήρξαν πρότυπο, να μιμούνται τα αντίγραφα τους !  
Εάν παλαιότερα για να κατανοήσεις τους Έλληνες έπρεπε πρώτα να μελετήσεις τη σχέση τους με την ρήξη την σύγκρουση και τον πόλεμο, τι πρέπει άραγε να μελετήσεις σήμερα στους Νεοέλληνες για να  ερμηνεύσεις τη μαλθακότητα και την αδιαφορία στη δουλική τους συμπεριφορά ;
Πού να οφείλεται αυτή η μετάλλαξη ; στον Λαό, τις ηγεσίες του, ή και στα δύο ;
Αποτελεί ζητούμενο που πρέπει να μας προβληματίζει όλους !
Δεν αξίζει και δεν δικαιούται άλλη ανοχή αυτό το σύστημα, το χρονοδιάγραμμα αυτής της διαδικασίας έχει εκπνεύσει για τον Λαό που πρέπει να ξεριζώσει αυτό το καρκινικό απόστημα που χρόνια τώρα δηλητηριάζει τον δημόσιό του βίο .
Η ανατροπή αυτού του πολιτικού κατεστημένου είναι αναπόφευκτη και επιβεβλημένη, εάν θέλουμε ως Έλληνες πέραν του ζην, το ελεύθερο ζην  !!  

Δημοσίευση σχολίου